۶/۳۰/۱۳۸۹

وه چه خوب آمدی صفا کردی

امروز یکی از روزهای خوبم بود .برعکس سالها وروزهایی که پی در پی فقط می گذرند،صبح یکی از دوستان زنگ زد که معلم اول ابتدایی ات آمده و می خواهد تورا ببیند.34 سال پیش <دارا پژوهی> معلم من بود.از شاگردان بهمن بیگی. بالای تخته سیاه با گچ سفید نوشته بود دانشگاه در انتظار شماست.او عاشقانه درس می داد.خلاق و خستگی ناپذیر بود.یکی از آرزوهایم دیدن ایشان بود که امروز بر آورده شد.از خداوند برایش عمر با عزت خواهانم.

۲ نظر:

نسیم بامدادی گفت...

چنین معلمانی هستند که شاگردان خود را رشد می دهند .

رضا سیدی پور گفت...

قطعن روز خوبی بود در میان اینهمه روزهای ناخوب . من خوش و حالم