امروز یکی از روزهای خوبم بود .برعکس سالها وروزهایی که پی در پی فقط می گذرند،صبح یکی از دوستان زنگ زد که معلم اول ابتدایی ات آمده و می خواهد تورا ببیند.34 سال پیش <دارا پژوهی> معلم من بود.از شاگردان بهمن بیگی. بالای تخته سیاه با گچ سفید نوشته بود دانشگاه در انتظار شماست.او عاشقانه درس می داد.خلاق و خستگی ناپذیر بود.یکی از آرزوهایم دیدن ایشان بود که امروز بر آورده شد.از خداوند برایش عمر با عزت خواهانم.
۲ نظر:
چنین معلمانی هستند که شاگردان خود را رشد می دهند .
قطعن روز خوبی بود در میان اینهمه روزهای ناخوب . من خوش و حالم
ارسال یک نظر